Geçmişe özlem duyanlar, geçmişe dönebilmenin yollarını ararlar. 1992 yılında ilk PC bilgisayarıma geçtiğimde Commodore 64 ve Amiga benim için tarihin tozlu sayfalarına gömülmüştü. Gelecek PC’lerdeydi, Amiga ve Commodore 64 için çıkmış oyunların çok daha iyileri PC’de mevcuttu. Ama hiç düşündüğüm gibi olmadı.
Öncelikle çoğu oyun PC’de olmasına karşın kimi oyunların Amiga versionları çok daha iyiydi. Oyunlar eğer 256 renk VGA çözünürlüğü kullanmıyorsa 16 renge mahkumdu, Amiga ise 32 renk sunuyordu. Eğer PC’de ses kartı yoksa (ki o zamanlar ses kartım yoktu) PC hoparlöründen gelen bip sesleriyle yetinmek zorundaydık. PC’lerde hız konusunda bir standart yoktu, eski oyunlar oynanılmayacak kadar hızlı çalışıyordu, Amiga oyunları ise o donanım için test edilmiş olarak çıktığından yavaş olsa da en azından bir standarta sahipti.
Bu nedenlerle çoğu oyunun Amiga versionlarını hatta bazı eski oyunların Commodore 64 versionlarını yeniden oynamak çok daha keyifli oluyordu. Bununla birlikte PC masamın üstünü tamamen kapladığından diğer bilgisayarlar zamanla dolaplarındaki yerini aldı, o bilgisayarlarda oynadığım oyunlar güzel birer hatıra oldu.
Aynı durumun PC’ler için yaşanacağı o zamanlar hayal edilememişti tabi. DOS için yazılmış oyunlar 1995’den itibaren yavaş yavaş yerini Windows için yazılmış oyunlara bıraktı. Bilgisayarlar hızlandı, floppy disklerin yerini CD-ROM’lar aldı. DOS için programlanan oyunları Windows uyumluluk modunda zorlukla oynayabiliyor olsakda uyumsuzluk problemleri gecikmedi.
Bu sorunları ortadan DOSBox isimli program kaldırdı. DOSBox hemen hemen her işletim sistemi altında çalışan, tüm eski ses kartlarını destekleyen bir DOS penceresi açtı bizim gibi nostaljik kişiliklierin dünyasına. DOSBox’ı kullanmak çok kolay değildi tabi, sanal bir disk ortamı yaratmak, ses kartı adresi ve IRQ seçmek için konfigürasyon dosyası ile uğraşmak gerekiyordu. Bu işlemleri kolaylaştırmak için frontendler yazıldı. Bunların içinde bence en iyisi ve kolay kullanımlı olanı Boxer.
Boxer’a yeni oyun eklemek çok kolay. Sadece oyun klasörünü Boxer’a sürüklüyorsunuz, eğer bir installer varsa program onu çalıştırıyor ve konfigürasyonu gerçekleştiriyorsunuz. Oyunun adını yazıp oyun kutusunun resmini eklemeniz yeterli.
Aynı şey CD imajları içinde geçerli. Karşılaşılacak en önemli sorun Mac klavyesi ile PC klavyesi arasındaki farklılıklar nedeniyle bazı oyunların PC klavyesine özel tuş kombinasyonları kullanmaları olabilir. Bazı oyunlar içinde hızın ayarlanabilmesi için ince ayarlar yapmak gerekebiliyor.
Eskiden oynadığımız oyunları tekrardan oynamak geçmişe dönmemizi sağlamaz belki ama yağmurlu bir pazar gününde Indiana Jones’un Fate of Atlantis’inin CD versionunu oynayabilmenin keyfini ancak o yıllarda PC kullananlar bilebilir.