(2017 yılından kalma bu eski taslak metin -blog’da yayımlanacaklar- klasöründe uzun süre bekledikten sonra bu ay yayımlanıyor.)
Ülkemizde çizgi-roman algısı, absürt hikayeler, cinsellik, abartılı küfür vb. içerik olarak algılanıp uygulandığından (kim bilir sürekli bu şekilde sunulduğundan alıcısı da hoşlanıyor demek) süper kahraman hikayeleri dışında doğru düzgün birşeyler okuyabilmek pek mümkün olamıyordu.
Tesadüfen elime geçen Manu Larcenet’in çizgi romanı Sıradan Zaferler beni bu açıdan fazlasıyla tatmin etti. Temiz çizimler, günümüz insanının sorunları, sürükleyici, uzun ama keyifli bir hikaye ve insanın kendisiyle biraz acı bir şekilde yüzleşmesi.
Ülkemizde mizah dergileri dışında yayınlanan roman-hikaye temalı çizgi öykülere ait geçmişten çok fazla örnek bilemiyorum. 1979’da İsmail Gülgeç’in Milliyet Çocuk dergisinde yayınlanan Yaşar Kemal’in İnce Memed uyarlaması. 1988’de Cumhuriyet Dergi’de yayınlanan Semih Poroy’un Fikret Adil’in Asmalımescid 74 uyarlaması ve diğer bir örnek ise Soner Tuna’nın Erica Jong’un Fanny romanından bir uyarlama en bilinenleridir.
2004 yılında “Angoulême En İyi Çizgi Roman” ödülünü alan kitap ülkemizde Karakarga Yayınları tarafından yayımlandı. Yayınevinin karikatür dünyasındaki bu tarz önemli yayınları Türkçeye kazandırması çalışmalarını ilgiyle takip ediyorum.