(20 Ekim 2017’de yazdığım bu blog entrysini Blackwood’un çıkışı ile birlikte 2021 yılında güncelleyerek yayınlıyorum.)

Yaşımın artık video oyunları için bir hayli ileri olması sebebiyle gördüğüm, oynadığım ve vakit ayırdığım birçok oyundan sonra bundan daha iyisinin yapıldığını göremem herhalde artık diye düşünürüm. Örneğin GTA V, sonrasında Witcher 3.

The Elder Scrolls evreninin bir MMORPG’ye nasıl yansıtıldığını görebilmek amacıyla beta döneminde kısmen incelemiş olduğum Elder Scrolls Online’ı tekrar yükledim bilgisayarıma 2017 yılı Eylül ayında. Yüklerken pişman olmadım değil, 70 küsur Gigabyte veri indi Steam’den. Ama sonrasında geçen 1-2 haftada hem oyunu anlayabilmek hem de oyunda ne yapacağıma karar vermeye çalışırken ekran karşısında sık sık hayranlığımı ifade eden cümleler kurduğuma şahit oldum. Bu kadar fazla detay, quest’ler, koleksiyon yapılacak malzeme, gezilecek harita… Oyuna ara vermiş olmanın getirdiği DLC karmaşası.

MMORPG oyunlar geliştirilme süreçleri ve teknikleri ile ilgi alanıma giren bir oyun türü olmakla birlikte belirli arkadaş grupları ile aynı saatlerde oyunu oynayabilme gereksinimi sebebiyle uzun soluklu oynadığım oyunlar olamamıştı pek. Ya insanların oyunu oynama saatleri tutmaz, ya yaş grubu uygun olmaz. Bu tür oyunları tek başına oynamak kısmen mümkün olsa da belirli içeriğe erişebilmek için iyi kötü küçük de olsa bir grup ihtiyacı gerekli olur sık sık. Ancak anladığım kadarıyla ESO yalnız oyuncular için de fazlasıyla içerik sunabiliyor.

Oyuna ilk başladığımda level scaling işini pek çözememiştim. (Gerçi hala tam anlayabilmiş değilim.) İstenilen her haritaya her bölgeye girilebiliyor level sınırlaması olmadan. Düşmanların gücü oyuncunun level seviyesine göre ayarlanıyor. İyi bir sistem mi kötü bir sistem mi karar veremedim.

Karakter geliştirme sistemi de oyuncuya sınırsız bir özgürlük sağlıyor. Irk ayrımı olmadan istenilen skill hattı geliştirilebiliyor. Gerçi ırklara has pasif skiller önemli. Meta karakter olayını ortadan kaldırmaya çalışmışlar bu şekilde, herkesin aynı skill hattına sahip karakter oluşturmasının önüne geçilmiş. Gerçi dungeonlarda gördüğüm kadarıyla herkes meta karakter peşinde, ancak ben özgür özgür takılıyorum.

Blackwood

2021 yılında çıkan ve yılın bütünündeki DLC ve dungeon ek paketlerinde konu edilecek olan olayların ana bölümünü oluşturan Blackwood 1 Haziran’da yayınlandı. Geçtiğimiz yıllarda çıkan paketlere göre Blackwood bence çok daha başarılı gözüküyor. Özetle;

  • Oyunun haritası kolay ulaşılabilir yerlerden oluşuyor. Uçurumlar, tek bir rota ile ulaşılabilecek yerler yok. Düz ve rahatlıkla gezilebilecek oyunun eski haritaları gibi kompakt bir yapıda. (+) Puan
  • World Boss’lar önceki paketlerdeki gibi Mega-güçlü değiller. Çoğunu companion yardımı ve sağlam build ve teknik ile solo bitirebilmek mümkün. (+) Puan
  • Delve’ler aynı oyunun haritası gibi düz bir yapıda. Karmaşık labirent gibi içinde kaybolmak kolay değil. (+) Puan
  • Hikaye çok uzun değil, insan sıkılmadan questleri okuya okuya sakin şekilde oynayabiliyor. MMORPG’leri questleri okumadan oynayanlara bu sefer okuyarak ilerleyin derim.
  • Companion sistemi henüz tam oturmamış. İleride gelişecektir büyük ihtimalle ancak şimdilik companion ile yapılabilecek etkileşim sınırlı. (Nötr puan)
  • Rockgrove Trial’ı da küçük 3 boss’lu bir trial. Hızlıca öğrenmek ve ilerlemek mümkün. (Nötr puan)
  • ESO zaten casual player’lar içindi ancak anlaşılan Zenimax fazlasıyla casual player’ı hedef alıyor ki bana göre normal bir durum bu. (+) Puan

Toparladğımızda Blackwood eklentisini fazlasıyla beğendiğimi söyleyebilirim. Son iki yılın eklentilerine göre çok daha iyi. Elder Scrolls Online şu aralar piyasada bulunup oynanabilecek en iyi MMORPG oyunlarından biri ve benim için bu özelliğini yıllardır korumayı başarıyor.